Steun ons!Onze benadering
De Montessori-Methode aangepast aan ouderen met cognitieve problemen (Montessori-Based Dementia Programming = MBDP®)
De Montessori-pedagogie
Maria Montessori, de eerste vrouwelijke arts in Italië, vervolgens psycholoog, antropoloog en filosoof, creëerde de methode die haar naam draagt door kinderen te observeren. Alle kinderen zijn in staat tot grote autonomie, zelfdiscipline, concentratie, communicatie en zelfontplooiing als ze worden geplaatst in een omgeving die is aangepast aan de expressie van hun potentieel en hun behoeften.
Aangepast aan oudere mensen
Sinds de jaren '90 is deze filosofie ook populair bij ouderen, dankzij professor Cameron Camp, een deskundige op het gebied van psycho-geriatrie en een specialist in het werken met ouderen. Overtuigd van de relevantie van de hulpmiddelen en humanistische waarden die de Montessorimethode voorstaat, heeft hij deze aangepast voor ouderen, met name voor mensen die lijden aan cognitieve stoornissen zoals de ziekte van Alzheimer.
Cameron Camp put uit Maria Montessori's positieve en vertrouwensvolle kijk op alle kinderen en haar universele visie op de mens en de fundamentele waarden voor iedereen. In plaats van te leiden tot infantilisering van onze ouderen, is deze innovatieve benadering bedoeld als een andere manier van kijken naar hulp en ondersteuning, gericht op autonomie en onafhankelijkheid, en het bieden van een positievere visie op ouderdom, zelfs in het geval van moeilijk cognitief ouder worden.
Het doel is dat professionals die werkzaam zijn op het gebied van ouder worden levensbegeleiders worden, die senioren helpen "dingen zelf te doen". Het doel is om gunstige omstandigheden te creëren zodat ouderen zo normaal mogelijk kunnen functioneren en zich op een positieve manier kunnen blijven ontwikkelen, vertrouwend op hun resterende vaardigheden.
De basisbehoeften van senioren zijn dezelfde als die van ieder van ons: veiligheid, participatie, begrip, liefde, rust, vrije tijd... Wat senioren vooral willen is bestaan, erkend worden als nuttig en een plaats hebben in de maatschappij; rekening houden met hun sterktes en expertise, maar ook met hun moeilijkheden en hun nood aan hulp. Ze willen nog steeds leven, genieten, beslissen, risico's nemen, fouten maken misschien! En niet beschermd, bemoederd, opgesloten, verzameld of gestigmatiseerd willen worden.
“Alle onnodige hulp vormt een obstakel voor de ontwikkeling van het individu. Alles wat je in mijn plaats doet is iets dat je van mij afpakt!” - Maria Montessori